Web Analytics Made Easy - Statcounter

سید محمد بطحائی رئیس سازمان سما در جمع مدیران مدارس استان‌های یزد اظهار داشت:  برای اینکه به سمت کیفیت برویم سه استراتژی داریم که راه اول روش‌های فعال تربیتی است.

او ادامه داد: در این روش و استراتژی اول، یادگیری در شرایط فعلی برای دانش آموزان این دوره مناسب نیست و در نتیجه مدارس سما با تغییر روش سنتی خود، باید جای خود را برای یادگیری نسل امروز تغییر دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بطحایی، استراتژی دوم را «خانواده» و تقویت ارتباط و تعامل مدرسه با خانواده معرفی کرد و افزود: خانواده به عنوان حلقه مفقوده ما در آموزش عمومی که از آن غافل شده ایم و اکنون خانواده و مدرسه از هم جدا هستند؛ در این استراتژی دوم ما، مدرسه و خانواده در یک جبهه قرار می‌گیرند و ارتباط و تعامل با خانواده‌ها باید افزایش یابد.

رئیس سازمان سما، سومین استراتژی را نظام جامع مدیریت منابع انسانی معرفی کرد و افزود: ما در طول ۲۰ سال گذشته تجربیات ارزشمندی را کسب کرده‌ایم، چون شرایط تغییر می‌کند باید نظامات خود را بر اساس شرایط تغییر دهیم و نظام جامع مدیریت منابع انسانی از صفر تا صد توضیح می‌دهد و در واقع منابع انسانی حرف آخر تحول را می‌زند.

او ابراز کرد: در این حلقه مفقوده خانواده به مدارس ضربه زده و یک پلتفرم قرار بود در سامانه جامع آموزش و پرورش قرار بگیرد و از طریق این پلتفرم حرف‌های خود را به گوش خانواده برسانیم و خانواده‌ها هم حرف‌های خود را به گوش ما برسانند و یا حرف‌های خصوصی را با خانواده‌ها بتوانیم در میان بگذاریم، مثلاً خانواده‌ها در خصوص آسیب‌های ارتباط فرزندان با جنس مخالف مطلع باشند که چه ضربه‌های روحی و آثار ضد تربیتی همراه خود دارد.

بطحائی، در بخش دیگری از سخنان خود برخی شایستگی‌ها از جمله داشتن مهارت‌های فنی، ادراکی و انسانی را برای مدیران ضروری دانست و هر کدام را تشریح کرد.

او گفت: مدیر باید هنر استفاده از کلام را و تکنیک‌ها را بلد باشد؛ مدیر باید سرحال و سرپا باشد و به طور مثال برای رفتن به طبقات بالا نگوید آسانسور کجاست.

رئیس سازمان سما گفت: شما به عنوان مدیر مدرسه باید تکنیک‌ها را بلد باشید مثلاً هدایت تحصیلی را بدانید و از سیستم‌های کامپیوتری مدرسه استفاده کنید.

او  در خصوص مهارت‌های ادراکی تصریح کرد: در این مهارت به طور مثال شما به عنوان مدیر مدرسه بدانید خانواده جدا از مدرسه نیست، باید بدانید بچه طلاق یا والدینی که در مرحله جدایی هستند در کار شما تأثیر گذار است.

بطحائی ادامه داد: مهارت انسانی یعنی کسی که بتواند با دیگران کار کند و اگر من بیایم و بگویم همه را بیرون می‌کنم پس در نتیجه مهارت انسانی من پایین است و در حقیقت مدیر باید بتواند با دیگران کار کند.

رئیس سازمان سما یادآور شد: مهارت به سه دسته فنی، ادراکی و مهارت انسانی تقسیم می‌شود و مهارت انسانی برای همه مدیران در همه سطوح در طبقه بندی مهارت نیاز است.

بطحائی در پایان از مدیران خواست تا ویژگی‌های یک مدیر خوب مدرسه را بر اساس تجربیات خود بیان کنند که شرکت کنندگان برخی از این خصوصیات از جمله صبور بودن، ژنتیک، آشنایی با روانشناسی کودک و نوجوان، حل مسئله، رفتار قابل قبول، رفتار اجتماعی، برنامه‌ریزی، نظام مندی، حل مسائل، مدیریت زمان، نوآوری، اثر بخشی، رهبری در سازمان و توانایی ارتباط با اولیای دانش آموزان را برشمردند.

باشگاه خبرنگاران جوان یزد یزد

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دانش آموزان مدارس سما تعلیم و تربیت مدیران مدارس رئیس سازمان سما مهارت انسانی خانواده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۰۴۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود

به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر می‌شوند و خط به خط کتاب را از طبیعت می‌آموزند. ولدبیگی که دکترای جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی می‌شود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.

ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. آوازه روش تدریس‌تان هم بین خانواده‌ها حسابی گل کرده‌است. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دوره‌گرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانش‌آموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.


این روش تدریس در روستا راحت‌تر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاس‌ها و شاگردها کمتر است، کلاس راحت‌تر اداره می‌شود. برای درس جغرافیا آسان‌تر به کوه‌ها و چشمه‌ها و غارهای اطراف می‌رسیم، اما در شهر هم موقعیت‌های دیگری برای کلاس عملی درس‌های اجتماعی داریم. دانش‌آموزان را به نهادهایی مثل هلال‌احمر، شهرداری و ثبت احوال می‌برم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه می‌گذرد.

هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سال‌ها تا به حال یک ریال نه از دانش‌آموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچه‌های کلاس همه میسرها را با پای پیاده می‌رویم. دانش‌آموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکت‌های سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانش‌آموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.


این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیح حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.

در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچه‌ها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچه‌ها شروع می‌کنم و بعد به ایران و جهان می‌رسیم. مثلا بچه‌ها شجره‌نامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده می‌پرسند و درخت زندگی درست می‌کنند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.

ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانش‌آموزان بازگشته‌است.

با توجه به تحصیلات‌تان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانش‌آموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.

خاطرات آقای معلم جمال، سال اول تدریسم در شهرستان جوانرود شاگردم بود؛ ۲۵ سال پیش. چند سال پیش با من تماس گرفت که می‌خواهم شما را ببینم. حالا هر هفته از جوانرود به پاوه می‌آید و سر کلاسم می‌نشیند و می‌گوید هنوز هم یاد می‌گیرم. من به او می‌گویم: «جمال وفادار». یکی از برنامه‌های کلاس جغرافیا این است که بچه‌های روستا یا شهر حتما اول باید تمام کوه‌ها، رودها، غارها، چشمه‌ها و پوشش گیاهی محل زندگی‌شان را بشناسند و راجع به این موضوع تحقیق کنند. چندی پیش یکی از شاگردان قدیمی به من گفت: این جغرافیای تو جان ما را نجات داد! قضیه از این قرار بود که برای چیدن گیاهان کوهی رفته‌بودند و در هوای بهاری گرفتار باران و تگرگ شدند. تجربه کلاس به کمک‌شان آمد که در نزدیکی این کوه غاری هست. پناه گرفتند و از خطر صاعقه و رگبار در امان ماندند.

بیشتر بخوانید:
دانش‌آموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب می‌شوند؟

کد خبر 848445 برچسب‌ها معلمان خبر مهم مهارت‌ها جامعه استان کرمانشاه دانش آموز

دیگر خبرها

  • عدم وجود نهاد مستقل تصمیم‌گیر و مجری، حلقه مفقوده هوشمندسازی انرژی
  • تعیین تکلیف اردوگاه«سی پی» سوادکوه بعد از ۳۰ سال در دولت سیزدهم انجام شد
  • مهارت‌آموزی در کنار تحصیل در مدارس ضروری است
  • مشق عشق بر لوح سفید کودکان؛ چرا بانوان معلمی را ترجیح می‌دهند؟
  • ماجرای اتمام حجت دانشگاه فرهنگیان با معلمان تازه استخدام شده چیست؟
  • ثبت‌نام کلاس اولی‌ها از ۱۹ اردیبهشت شروع می شود
  • اهدای ویلچر به خانه سالمندان توسط دانش‌آموزان مدرسه سمای سبز لاهیجان 
  • قدردانی از معلمان مدرسه شهید حجه فروش همدان
  • تفاهم‌ نامه ساخت مدرسه ۶ کلاسه خیرساز در تالش امضا شد
  • کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود